Powieściopisarz, poeta i eseista francuski, a zarazem jedna z bardziej wpływowych postaci francuskiej sceny literackiej - był członkiem Akademii Goncourtów oraz lektorem Wydawnictwa Gallimard jak również inicjatorem serii Encyclopedie de la Pleiade, wzorcowej edycji klasyków literatury francuskiej, którą kierował przez trzydzieści lat.
Był współzałożycielem grupy literackiej OuLiPo (Pracownia Literatury Potencjalnej) - ugrupowania zrzeszającego tak poetów jak i matematyków. Na comiesięcznych spotkaniach (pracownia działa do dzisiaj, członkowie Oulipo analizując różnego rodzaju struktury, reguły czy zabiegi formalne stosowane przez pisarzy na przestrzeni wieków, próbują stworzyć literaturę opartą na rygorystycznych wzorcach funkcjonujących w matematyce, logice, informatyce czy takich grach jak szachy. O kluczowym pojęciu dla twórców z tego kręgu tak pisał wybitny włoski pisarz – oczywiście jeden z członów szlachetnego zgromadzenia - Italo Calvino:
"Każdy przykład tekstu, skonstruowanego według precyzyjnie zaprojektowanych reguł, otwiera "potencjalną" wielorakość wszystkim tekstom wirtualnie możliwym do napisania zgodnie z tymi regułami, i wszystkim wirtualnym lekturom owych tekstów."
Niemal wszystkie utwory Raymonda Queneau są wyrazem tej pasji do rygorystycznego eksperymentowania. światowy sukces zawdzięcza przede wszystkim takim dziełom jak: Zazi w metrze wydanej w 1959 i sfilmowanej rok pó?niej czy wcześniejszym, pisanym w czasie wojny Ćwiczeniom stylistycznym , długo uchodzącym za nieprzekładalne na obce języki; napisane są one bowiem zgodnie z zasadami kombinatoryki, dzięki którym trywialny, w zasadzie niewarty jakiejkolwiek uwagi incydent w autobusie opowiadany jest na 99 różnych sposobów przy wykorzystaniu wszelkich możliwych figur retorycznych i stylów literackich. Inną ważną powieścią jest - uznana za kontrowersyjną już w dniu ukazania się jej drukiem) książka Dzieła zebrane Sally Mary .
Niedawno natomiast do księgarń trafiła, po raz pierwszy tłumaczona na polski, a tłumaczenie książek Queneauna to naprawdę nie lada wyczyn, a szczególnie tej książki, będącej nie jedną książką a możliwością nieskończonej ilości książek czyli pociętej na kawałki „Sto tysięcy miliardów wierszy”.
