Przez dwadzieścia wolnych, radosnych lat Poznań pachniał gzikami, słodką szneką z glancem, gorącą, domową parzybrodą. Pewnego dnia nad miastem przeleciał samolot – cicho i niepostrzeżenie. Po chwili ulice, dachy domów i sklepowe markizy były obsypane ulotkami, zapraszającymi do najnowocześniejszego w Polsce kina Słońce.