22 III 1957 roku urodził się Jacek Kaczmarski

Znamy go jako barda, rozpoznajemy z łatwością jego głos. Ale był również  autorem powieści i felietonów, autorem dramatów, kompozytorem muzyki do filmów, napisał również libretto do opery. Był więc wszechstronnym twórcą.

Nie był herosem w życiu: wspomina się jego porywczość, alkoholowy epizod, nieudane małżeństwa.
To nie była, jak chcą niektórzy, cena, którą trzeba było zapłacić za twórczość, eksplozję talentu, to był po prostu charakter człowieka.

Ciśnieniu czasów, w których żył, jego utwory zawdzięczają niezwykłą siłę (podobnie rzecz ma się z wierszami Herberta), są jednak takie wiersze i słowa w tej twórczości, które w naszych czasach nie straciły swojego wybuchowego ładunku.
Można nucić i można krzyczeć, a może tylko powtarzać uparcie:

"A my nie chcemy uciekać stąd!
Krzyczymy w szale wściekłości i pokory
Stanął w ogniu nasz wielki dom!
Dom dla psychicznie i nerwowo chorych!"

Jak bardzo może być auktualna dziś twórczość Jacka Kaczmarskiego pokazuje również płyta zespołu Strachy na Lachy pt. "Autor". Kaczmarki brzmi na niej tak, jakby jego słowa nie powstawały w gorącym czasie społecznych i narodowych przemian, ale jakby napisano je dziś, bez żadnego społecznego zamówienia, jedynie z potrzeby serca i z konieczności zdyscyplinowania umysłu. I można się przekonać, kolejny raz, że jest to twórczość budząca nadzieję, namawiająca wciąż do upominania się o swoje, o to najważniejsze, najsekretniejsze, najcenniejsze, jak w znakomitym wierszu i piosence "Walka Jakuba z Aniołem";

"I w tym spotkaniu na bydlęcej drodze
Bóg uległ i Jakuba błogosławił
Wprzód mu odjąwszy władzę w jednej nodze
By wolnych poznać po tym że kulawi ..."