25 III 1347 urodziła się Katarzyna ze Sieny

Jest świętą Kościoła Katolickiego, była zakonnicą, stygmatyczką. Jest opiekunką Włoch i Sieny dlatego w opisie jej postaci oddajmy głos Włochowi:

”Umarła mając trzydzieści trzy lata, ale ponieważ była blada, wycieńczona i wygłodzona, ponieważ czuwała na nocnych modlitwach i tkwiła w płomieniu, co ją nieustannie spalał, przypominała raczej jeden z tych krucyfiksów z wielkim ,żółtawym brzuchem, podziurawionych przez korniki, których jeszcze nie zdołały wykraść ze starych kościołów międzynarodowe bandy plądrujące Włochy.(…) Nie była więc ani młoda, ani światła, ani tym bardziej zainteresowana dzisiejszymi problemami włoskimi: była tajemniczym kwiatem wodnym, co wyłonił się na powierzchni dzielnicy Fontebranda, a teraz tkwi gdzieś wśród galaktyk lub na najbliższej gwieździe  - nawiedzały ją i dbały o nią anioły, a także ludzie uprzejmi i prawi, którzy w ścianach jej pustego domu lub gdzieś z daleka obdarzali ja czcią”.

/fragment eseju Guido Ceronettiego „Myśli dla Katarzyny”/.