24 VI 1519 zmarła Lukrecja Borgia

Kobiety od zawsze były źródłem męskiej twórczej inspiracji, piórem przelewanej na kartki papieru. O Lukrecji Borgii, nieślubnej córce kardynała Rodrigo Borgia (późniejszym papieżem Aleksandrem VI) i jego kochanki Vanozzy Cattanei, napisano wiele ksiąg. Ta niezwykła kobieta, słynnąca z urody i intelektu, przez wieki przyciągała uwagę historykow i pisarzy; na podstawie poltek i wręcz legend o jej życiu, napisano wiele zarówno utworów literackich, jak i oper - do najbardziej znanej opery należy  opera pt. Lucrezia Borgia Gaetano Donizettiego do libretta Felice Romaniego na podstawie sztuki Wiktora Hugo, po raz pierwszy wystawiona w 1833 roku w Mediolanie.

Plotki i kontrowersje dotyczące jej życia, skupiały się głównie na jej sferze erotycznej, czyniąc z tej kobiety trucicielkę i rozpustnicę (zastanawiające, czy Markiz de Sade pisząc "Juliettę" wzorował sie na osobie Lukrecji), żyjacą w kazirodczym związku z własnym ojcem oraz najstarszym bratem Cezarem, który miał być podobno ojcem jej pierwszego dziecka. Pomimo  złej sławy, kroczącej za nią przez wieki, doczekała sie również hymnów  pochwalnych na swoją cześć, w których sławiono ją jako prawdziwą kobietę renesansu, która jako księżna Ferrary ze swojego dworu uczyniła prawdziwy ośrodek kultury i sztuki.

Z współczesnych, pisarz Mario Puzo - autor kultowego "Ojca chrzestnego" - Lukrecję Borgię uczynił jedną z bohaterek swojej powieści pt. "Rodzina Borgiów", której centralną postacią jest ojciec Lukrecji - kardynał Rodrigo Borgia, człowiek opętany żądza bogactwa i władzy.

Lukrecja trzykrotnie wychodziła za mąż, miała piątkę dzieci; na skutek komplikacji podczas ostatniego porodu, zmarła w 10 dni po nim.