6 VII 1935 urodził się Dalajlama XIV

Przesłanie Dalajlamy jest proste, i chcąc je zreferować w naszych zachodnich kategoriach, moglibyśmy posłużyć się zdaniem polskiego filozofa, Henryka Elzenberga:

„powołanie człowieka jest proste – budować świat przeciw światu”.

Sposób, w jaki świat ten można budować, przybliża zaś typowo wschodnia opowieść o dwóch starcach, którzy spotkali się podczas głębokiej, cichej nocy w podróży, siedzą przy świetle kaganka i i prowadzą rozmowę o sprawie najzwyczajnej ze zwyczajnych; o tym, jak żyć, żeby żyć długo i szczęśliwie. Opowieść tę znale?liśmy w książce Ireneusza Kani „ścieżka nocy” i za nią przytaczamy rozmowę starców w całości:

„Potem Sabbakami odezwał się do swego gościa; ‘Jakim żyjąc sposobem, o najmilszy, żyjesz już tak długo’?
- ‘Nie przestaję, dostojny przyjacielu, pielęgnować w sobie uczucia miłości; to właśnie sprawia, że żyję już tak wiele lat‘.
- ‘A inni mówią, o najmilszy, że to dzięki wygodnemu i beztroskiemu życiu, dosięgnąłeś tak wysokiego wieku – powiedział thera Rewata. – Istotnie, o najmilszy, Życie, jakie  wiedziesz, jest łatwe, a to dzięki trwaniu w miłości’.
- ‘Panie, już dawno, dawno temu, gdym był jeszcze laikiem, moje serce przepełniała miłość, i dlatego i teraz ta miłość bodaj niepodzielnie panuje w moim sercu. W rzeczy samej już dawno osiągnąłem świętość arhata. A ty, jakież to wiodąc życie, jakim sposobem osiągnąłeś wiek tak podeszły?’- zapytał z kolei thera Sabbatakami.
- ‘Ja, o najmilszy, żyję już tak długo, bom zawsze postrzegał wszystkie rzeczy jako z istoty swej puste i podtrzymywałem w sobie takie odczucie’.
 - ‘A inni mówią, dostojny przyjacielu, że żyjesz tak długo, boś zawsze trwał w poczuciu, żeś zrodzony został do wielkości. Otóż to odczucie, dostojny przyjacielu, jest w istocie tym samym – to znaczy, mam na myśli odczucie istotowej pustki wszelkich rzeczy ‘.
-‘Jż dawno, dawno temu, o najmilszy, gdym był jeszcze człowiekiem świeckim, doświadczałem bardzo silnego odczucia pustki wszelkich rzeczy, dlatego i teraz przez cały czas żyję z tym poczuciem; i w rzeczy samej już dawno osiągnąłem świętość arhata’”.

Przesłanie Dalajlamy XIV, powtórzmy, jest proste, tak proste, jak przesłanie przytoczonej opowieści, które referuje jej tłumacz – Ireneusz Kania;

„trzeba być dobrym i kochać. I być mądrym, rozumieć istotę rzeczy”.