31 VII 1965 urodziła się J. K. Rowling

Po zakończeniu studiów (romanistyka), dwudziestopięcioletnia Joanne Kathleen Rowling, pracując wówczas w Amnesty International jako sekretarka, postanowiła przenieść się do Manchesteru. Podczas powrotu pociągiem do Londynu z jednego z weekendowych wypadów, podczas którego szukała mieszkania, pomysł napisania książki o Harrym Potterze, jak to sama powiedziała,  po prostu wpadł jej do głowy. Nie mogąc, z powodu braku długopisu (Rowling później mówiła, że była zbyt nieśmiała, aby pożyczyć długopis od  któregoś ze współpasażerów) spisać na kartce rodzącego się w głowie pomysłu, przez cztery godziny intensywnie rozmyślała, aż wreszcie wszystkie szczegóły rozbłysły w moim umyśle i ten, czarno włosy, nieśmiały chłopak, który nie miał pojęcia, że jest czarodziejem, stawał się dla mnie coraz bardziej i bardziej prawdziwy. Rowling, pisała „Kamień filozoficzny ” przez prawie każdy wieczór od pamiętnej jazdy pociągiem; powstawał manuskrypt, z fabułą rozrastającą się w różnych dziwnych kierunkach, przepełnioną zalążkami pomysłów co do przyszłej kariery Harry’ego w Hogwarcie, jak również wieloma wątkami, które nie znalazły się w ostatecznej wersji książki.

W 1994 roku, po tym jak rozpadło się jej małżeństwo z portugalskim dziennikarzem Jorge Arantesem zamieszkała w Edynburgu z corka Jessiką. Czas na pisanie książki musiała wykradać  z czasu jaki poświęcała na opiekę nad dzieckiem, co prowadziło do tego, że jak sama wspominała: jeśli tylko Jessica, zasnęła w swoim wózku, pędem wpadałam do najbliższej kawiarni i pisałam jak szalona. Pisałam w każdy wieczór, sama później przepisując to na maszynie. W pośpiechu, lecz z niezwykłą dbałością,  książka została wreszcie napisana.

Rowling wysłała trzy pierwsze rozdziały do agenta i otrzymała je tak szybko z powrotem, że podejrzewała, że zostały one odesłane w tym samym dniu, w którym przyszły. Następnym agentem do którego wysłała rozdziały, był Christopher Little (później autorka przyznała, że wybrała go ponieważ podobało jej się jego nazwisko: „little”  znaczy „mały”). Tym razem jednak, w odpowiedzi, otrzymała prośbę o przejrzenie całości tekstu. Szukanie wydawcy zajęło prawie rok, aż wreszcie w sierpniu 1996 Christopher zadzwonił do pisarki z informacją, że wydawnictwo Bloomsbury zamierza wydać jej powieść.

I wtedy, ponad dziesięć lat temu, pierwsi czytelnicy mogli  zapoznać się z  tekstem opowiadającym niesamowitą przygodę młodego chłopca, który w dniu swoich jedenastych urodzin, z ust dziwnie wielkiego mężczyzny dowiaduje się, że jest czarodziejem… Co się potem wydarzyło, zarówno w książce jak i w życiu, wszyscy wiedzą. Niezwykła popularność cyklu o Harrym Potterze, nad którego fenomenem głowią się już nie tylko krytycy, ale i kulturoznawcy, socjologowie, psychologowie; ekscytacja z jaką wyczekiwany był każdy następny tom; pięć zekranizowanych do tej pory części cyklu i około 325 milionów sprzedanych egzemplarzy wszystkich sześciu tomów na całym świecie (saga Harry’ego Pottera, przetłumaczona została nawet na łacinę).

J. K. Rowling, jest nie tylko autorką serii o Harrym Potterze. Oprócz tego wydała, trzy inne - równie magiczne powieści: Quidditch przez wieki, Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć oraz Opowieści Barda Beedle’a (ta ostatnia pozycja, napisana została w 2007 roku i nawiązuje do książki, która pod tym samym tytułem, pojawia się w ostatniej – siódmej – części Harry’ego Pottera; książka została wydana tylko w siedmiu egzemplarzach. Każdy z nich  to własnoręcznie ilustrowany przez autorkę manuskrypt, oprawiony w skórę, zdobiony srebrnymi okuciami i kamieniami półszlachetnymi. Sześć z nich Rowling podarowała osobom, bardzo ważnym dla siebie jak i mającym, jej zdaniem, duży wpływ na powstanie serii książek o Harrym Potterze, siódma natomiast wystawiona została na aukcję).