25 IX 1964 urodził się Carlos Ruiz Zafon

Do niedawna najbardziej znaną powieścią hiszpańską był „Don Kichot” Cervantesa. Kilka lat temu, stan ten uległ diametralnej zmianie – a stało się to w momencie kiedy ukazała się powieść „Cień wiatru” - obecnie  najbardziej znana hiszpańska powieść, która rozeszła się w nakładzie 7 milionów egzemplarzy. Przetłumaczono ją na ponad 40 języków, obsypano deszczem nagród i umieszczano na liście bestsellerów w wielu krajach przez ponad cztery lata. Sprawcą tego zamieszania jest Carlos Ruiz Zafon, urodzony w Barcelonie, a od 1993 roku mieszkający w Los Angeles, powieściopisarz, dziennikarz z wykształcenia, który niejako „na boku” zajmuje się także tworzeniem scenariuszy.

Na swojej stronie internetowej Zafon odpowiada na pytanie o to, dlaczego został pisarzem:

Siedzę w biznesie opowiadania historii. Zawsze byłem i zawsze będę. Zajmowałem się tym od dzieciństwa. Opowiadanie historii, wymyślanie opowieści, powoływanie bohaterów do życia, rozwijanie wątków, przedstawianie scen i sekwencji wydarzeń, obrazów, słów i dźwięków opowiadających historię. Wszystko to w zamian za „grosz”, uśmiech lub łzę oraz za odrobinę twojego czasu i uwagi. Dalej Zafon dodaje: Czasami ludzie pytają o radę dla osoby aspirującej do roli autora. Odpowiadam, że powinno zostać się pisarzem tylko wtedy, jeśli możliwość niezostania nim zabiłaby cię. W przeciwnym razie, lepiej wyjdziesz na robieniu czegoś innego. Ja zostałem pisarzem, twórcą opowieści, ponieważ w przeciwnym razie umarłbym, albo jeszcze gorzej.

Ciekawe jest, iż napisanie pierwszej powieści „dla dorosłych czytelników” zabrało mu… napisanie czterech innych książek. W latach dziewięćdziesiątych Zafon napisał bowiem cztery książki dla młodzieży (m.in. „Książę mgły”), dzięki którym jego nazwisko weszło do kanonu hiszpańskiej literatury dla tej grupy odbiorców, zajmując pozycję na liście lektur szkolnych. Jednak to „Cień wiatru”, wydany w 2001 roku, podbił dla swojego autora serca „dojrzalszych” czytelników na całym świecie.

Naturalnie, można „Cień wiatru” zakwalifikować jako powieść przygodową, może nawet kryminał, opowieść o miłości i lojalności, o szukaniu swego miejsca w świecie i podążaniu własną drogą. I choć można tą „wymieniankę” uznać za zbiór najbanalniejszych określeń, którymi można obdarzyć dzieło literackie, to w tym przypadku wszystkie one mogą znaleźć zastosowanie. Najważniejszym jednak jest to, że „Cień wiatru” to książka o sile literatury i niedocenianej mocy opowieści – słowami samego Zafona, które wypowiada główny bohater na niesamowitym Cmentarzu:

Dość szybko zawładnęła mną myśl, iż pod okładką każdej z tych książek czeka na odkrycie bezkresny wszechświat, podczas gdy za tymi murami życie upływa ludziom na futbolowych wieczorach, na radiowych serialach, na własnym pępku i tyle.

fotografia pochodzi z: http://carloz-ruiz-zafon.splendo.pl/