1 X 1999 Edyta Stein ogłoszono patronką Europy

9 sierpnia 1942 roku w komorze gazowej obozu w Auschwitz zginęła Edyta Stein. Blisko 50 lat po swojej śmierci została beatyfikowana, kanonizowana a następnie została ogłoszona przez Jana Pawła II patronką Europy.

Ale wspomnij o jej życiu, które rozpięte było między dwa bieguny, od których, do których, i pomiędzy którymi krążyło, a którymi były: Rozum i Wiara - filozofia i religia.

Lat okresu pierwszej wojny światowej, przeżywała Edyta Stein w cieniu pełnego rozkwitu swoich sukcesów naukowych. Zdała państwowy egzamin z propedeutyki filozofii, historii i germanistyki, prace doktorską pt. „O zagadnieniu wczucia” napisała i obroniła pod bacznym okiem sławnego już wtedy Edmunda Husserla, twórcy fenomenologii. Na uniwersytecie fryburskim jako jego asystentka, z powodzeniem publikuje prace filozoficzne i stara się o habilitacje. Jest to też również  okres w którym całe życie Edyty Stein ulega duchowemu przewartościowaniu, przez jedno wydarzenie, ale wydarzenie o sile przełomowej, wydarzenie jej życia. W listopadzie 1917 roku na froncie we Flandrii ginie ukochany wręcz przyjaciel i profesor Edyty Adolf Reinach. Ta śmierć plus   ciągłe wiadomości o śmierci innych kolegów, sprawiają że Stein zapisuje na papierze dramatyczne pytanie do samej siebie „Jak to właściwie jest, że sama jeszcze żyję?”. Jej stabilny świat wartości, zaczyna cię chwiać i rozpadać, aż ostatecznie wszytko co ceniła i kochała rozsypało się. Mężczyzna którego darzyła głębokim uczuciem Hans Biberstein, poślubia jej siostrę Ernę, Husserl, którego tak ceniła i z współpracy z którym tak bardzo się cieszyła, nie poparł jej starań o habilitację. Trwając w głębokim bólu w jednym z listów pisze:

„Owo uczucie absolutnej bezsilności jest czymś, z czym zbyt trudno mi się pogodzić. (...) Ale widocznie trzeba sobie bardzo dobitnie uświadomić swoją bezsilność, zęby zostać uleczoną z naiwnej, bezgranicznej ufności w swoje „chcieć” i „móc”, jakie żywiłam przedtem.”

Za tym słowami kryje się już świat wiary religijnej. Przypominając, Edyta pochodziła z rodziny żydowskiej, sama w wieku 14 lat nazwała się ateistką. 1 stycznia 1922 roku, przyjęła chrzest w kościele katolickim. 13 października 1933 pożegnała się z rodziną i następnego dnia wstąpiła do  zakonu karmelitek w Kolonii, przyjmując imię Teresa Benedykta od Krzyża. Łącząc filozofię z mistycyzmem, stworzyła myśl, którą zaczęto określać mianem „filozofii światła”. W takich dziełach jak „Twierdza duchowa” opisywała człowieka jako w swej istocie byt skończony stającego w obliczu  nieskończoności jaką jest Bóg.