22 X 1964 Jean Paul Sartre otrzymał Nobla

W poniedziałek rano, 22 października 1964 roku, do wszystkich francuskich agencji prasowych doszła wiadomość ze Szwecji: Jean Paul Sartre autor takiej powieści jak "Mdłości" czy filozoficznej biblii egzystencjalizmu "Byt i nicość " został laureatem literackiej Nagrody Nobla. Paryscy dziennikarze wyruszyli w miasto na poszukiwanie nagrodzonego. Sartre jadł właśnie obiad w towarzystwie Simone de Beauvoir (swojej życiowej towarzyszki, których niezwykły "związek" opisała Hazel Rowley w książce "Tete a tete ") w hotelu "Oriental" przy ulicy Denfert-Rochereau, kiedy do pomieszczenia wpadł młody dziennikarz i krzyknął do niego: "Dostał pan Nobla". Sartre spokojnie odłożył nóż i widelec i oznajmił, że jeśli wiadomość zostanie potwierdzona i faktycznie szwedzka Akademia będzie chciała wręczyć mu nagrodę, to on odmówi, po czym wrócił do soczewicy i jagnięciny.

Jeszcze tego samego wieczoru, gazety donosiły: "Sartre odmawia". Na wiele dni w świecie literackim zawrzało jak w czajniku. Snuto najrozmaitsze przypuszczenia; czy Akademia podtrzyma swoją decyzję? Dlaczego Sartre odmawia; czy przez zazdrość z powodu Camusa, który Nobla dostał pięć lat wcześniej? Prawda zdawała się tkwić w osobie samego pisarza - bardziej wnikliwi komentatorzy zwracali uwagę na fakt, że w swojej autobiograficznej książce "Słowa" (za którą dostał Nobla) jasno przedstawiał się jako osobę nie znoszącą elitaryzmu. Sam pisarz na łamach "Le Monde" tak tłumaczył swoja decyzję: "Pisarz nie może dopuścić do tego, by przemienił się w instytucję".