28 XI 1757 urodził się William Blake

Dostępna w księgarni książka „Twarde do snu”, będąca antologią poezji angielskiej, rozwijającej tradycję romantyczną, daje możliwość dobrego zaznajomienia się z twórczością Blake’a, rozczytania się w niej i rozsmakowania. Mędrkom wiersze te zamykają usta, i w zasadzie jest tak, jak pisze w krótkim wprowadzeniu do tej poezji jej tłumacz, Zygmunt Kubiak; ta poezja zasługuje na nasze milczenie.

By nie sprawiać więc wrażenia, że jakaś wiedza głębsza niż zdumienie o tych wierszach nam towarzyszy, oddajmy głos tłumaczowi, któremu, kiedy przekładał je w skupieniu i zachwycie na język polski, na pewno udało się dostrzec, usłyszeć, wyczytać i pojąć rzeczy, o których nam nie udaje się nawet pomyśleć. Pisze Zygmunt Kubiak :

„W największym arcydziele, w „Pieśniach niewinności i doświadczenia” przechowuje się, jak można sądzić, esencja poezji Williama Blake’a. Rozległe jego poematy zasługują na drobiazgową egzegezę, ale to, co zawarł w tamtych „Pieśniach”, gdzie nie szukał żadnych teorii ani rozwiązania intelektualnych zagadek, lecz tylko postawił dwa zwierciadła, jedno naprzeciw drugiego, jest czymś więcej; można by rzec, iż ta poezja, której żaden badacz nie zdołał wymierzyć krytycznej sprawiedliwości, zasługuje na nasze milczenie. (…) Jest to poezja zachwytu i trwogi, i westchnienia, poezja, zaiste skrzydlata, natchniona, nacechowana tą królewską prostotą .(...)
Poezja niewinności nie gaśnie w cieniu doświadczenia, a zarazem ten cień w arcydziele Williama Blake’a trwa; towarzysząc jasności, czyni ja rzeczywistszą, bardziej nieuległą wobec możliwości rozczarowania, głębszą, głębiej zakorzenioną w zagadkowym świecie. Tchnienie smutku muska też krainy niewinności, w krajobrazach zaś doświadczenia piękność, co chwila rozbłyska, otwierając prześwit, jakieś pocieszenie, czułość, przeczucie jasności. Dwa zwierciadła, postawione naprzeciw siebie, odbijają się w nieskończoność”.