Gustav Meyrink pojawił się na świecie jako nieślubny syn monachijskiej aktorki Marii Meyer i wirtemberskiego dyplomaty, barona C. von Varnbühlera. Dzieciństwo i młodość przyszło spędzić mu w Monachium i Hamburgu. Dość wcześnie przejawiał zainteresowania literaturą, a bawiąc w Pradze szybko nawiązał kontakty z tamtejszym środowiskiem literackim. Zaczyna publikować w 1901 r. Zaprzyjaźnia się później z całą czołówką ówczesnej artystycznej bohemy, m.in. z Rilkem, Brodem, Kubinem, Henrykiem Mannem, Wedekindem. Prowadzi dynamiczne i pełne konfliktów życie dandysa i outsidera, życie naznaczone licznymi pojedynkami, grzywnami do spłacenia, czasem spędzonym w więzieniu. Jego osoba wzbudzająca nader sprzeczne uczucia obrasta legendą. Po ośmiu latach pobytu w Pradze zmuszony jest ją opuścić.

Nigdy jednak nie zapomina o swoim pisarskim rodowodzie, a rodowód ów to stara Praga z jej dziwną historią, Praga, z której emanuje specyficzny nastrój.  Właśnie tym osobliwym, onirycznym klimatem starej Pragi przesiąknięte będą jego dzieła. Największy i w pełni zasłużony rozgłos i sławę przyniosła mu powieść Golem , książka o której zwykło się pisać, że nie jest o magii lecz jest samą magią.