25 IV 1883 urodził się Siemion Budionny

Wojskowy . Wybitny wojskowy. Ale my nie dla wojennych przewag chcemy go tutaj  wspominać, a dla faktu, który dał życie jednemu z największych literackich świadectw dwudziestowiecznego wojennego barbarzyństwa.

Otóż Siemion Budionny w lutym  1919  r. utworzył konny oddział Armii  Czerwonej  słynną 1 Armię Konną. Ta armia, w  wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r.  nacierała Lwów. Ta armia konna słynęła z ogromnego okrucieństwa, mordując ludność cywilną i urządzając pogromy Żydów na wschodnich kresach Polski.
W tej armii służył pisarz Issak Babel, i jej poczynania opisał wpierw w prowadzonym potajemnie dzienniku, „Dziennik 192", a potem w zbiorze opowiadań „Konaramia”, o którym tłumacz utworu na język polski, Jerzy Pomianowski napisał;

„Jest to utwór mistrzowski; mamy zapewne do czynienia z najznakomitszym dziełem prozy tego stulecia …”.

Groza wojny, pożar historii spuszczonej z łańcucha widoczny jak na dłoni. Budionny to tylko jeden z aktorów tego krwawego spektaklu, na który bez bólu i smutku nie da się patrzeć.

Pisze Babel;
„dlaczego nie opuszcza mnie ten ciężki smutek? Dlatego, że daleko od domu? Dlatego, że obracamy wszystko w ruinę, że idziemy jak wicher, jak lawa, znienawidzeni przez wszystkich; Zycie się rozpada, jestem na wielkiej, nie kończącej się stypie”.