17 V 1873 urodził się Henri Barbusse

Jest takie miejsce w Paryżu o którym można by powiedzieć, że jest miejscem spotkań najwiekszych artystów francuskich (i nie tylko). Nie jest to jednak biblioteka, ani sławna kawiarnia, czy również jakaś najstarsza i przez to najsławniejsza księgarnia, lub galeria – lecz jest to cmentarz.

Père-Lachaise, największy i jednocześnie najstarszy cmentarz francuski założony w 1804 roku, już od wielu lat jest stałym punktem na trasie zwiedzania, dla każdego, kto choć na chwilę zjawia się w stolicy Francji (dla nie których jest celem swoistych pielgrzymek, jak choćby dla fanów muzyki, takim celem jest grób Jima Morrisona). Wśród największych twórców literatury to właśnie na tym cmentarzu są groby takich gigantów pióra jak Honoriusza Balzaca, którego grób znajduje się niedaleko grobu autora „W poszukiwaniu straconego czasu” Marcela Prousta. Spacerując dalej tymi wąskimi alejakami, napotkać można groby takich poetów jak  Guillaume Apollinaire’a oraz Oscara Wilde’a. Nie tylko oczywiście mistrzowie pióra, ale i kompozytorzy, malarze, muzycy, śpiewacy spoczywają w murach tego niezwykłego miejsca, wymieńmy kilka bardziej znananych nazwisk:  Fryderyk Chopin, Édith Piaf, Amadeo Modigliani, Georges Bizet, Max Ernst i aby skończyć w romantycznym tonie – największym, wykutym w białym marmurze jest grób tragicznych kochanków Piotra Abelarda i Heloizy.

Na Père-Lachaise pochowany został również zmarły 30 sierpnia 1935 pisarz i dziennikarz Henri Barbusse. Największą sławę i zarazem największym jego literackim osiagnięciem była powieść pt. „Ogień”, w której pisarz zawarł swoje doświadczenia z I Wojny Światowej, a zarazem powieść,  która była czystym i brutalnym wyrazem nienawiści dla wszelkiej formy militaryzmu.  Książka ta zdobyła Nagrodę Goncourtów.