29 VI 1929 urodziła się Oriana Fallaci

Mimo wielu spektakularnych dowodów, wciąż zdarza się, że dziennikarstwo naiwnie postrzegane jest jako neutralne światopoglądowo, mające na celu niewinnie zdawać relacje z faktów i wydarzeń na świecie, bez opiniotwórczej aktywności. Pogląd tak powszechny, jak błędny. Od poczatków swojego istnienia dziennikarstwo miało wpływ na kształt i przebieg wydarzeń, inspirując wiele z tych bardziej przełomowych jak np. aferę Watergate.

Wśród najbardziej znanych dziennikarzy XX wieku, na szczycie listy, z pewnością znajduje się kontrowersyjna Oriana Fallaci, znana szczególnie z szeroko rozpowszechnionych wywiadów. Na liście osób, z którymi rozmawiała, można „odhaczyć” takie nazwiska jak: Ariel Szaron, Jaser Arafat, Lech Wałęsa, Federico Fellini, Henry Kissinger, ajatollah Chomeini, Sammy Davis Jr czy Sean Connery. Swoją karierę dziennikarską rozpoczęła w 1950 roku, kiedy to zaczęła współpracować z jedną z włoskich gazet. Od 1967 roku pracowała jako korespondentka wojenna w Wietnamie, później - podczas wojny pakistańsko-ondyjskiej, na Bliskim Wschodzie oraz w Południowej Afryce. W ostatnich latach ponownie zrobiło się o niej głośno w związku z jej krytyką Islamu, głównie wyłożoną w jej książce „Wściekłość i duma”, książce która przerwała jej 10 letni okres milczenia, a sprowokowana została wydarzeniami z 11 września, jak sama napisała:

„Są jednak chwile w Życiu, gdy milczenie staje się grzechem, a mówienie jest nakazem. Obywatelskim obowiązkiem, morlanym wyzwaniem, imperatywem kategoryczym, przed którym nie ma ucieczki”.
 
Pisarka była regularnie oskarżana, zwłaszcza przez środowiska lewicowe i muzułmańskie, o szerzenie rasizmu (25 maja 2005 roku sąd we Włoszech wydał nakaz ścigania Oriany Fallaci za obrazę islamu po tym, jak wniesono przeciwko niej pozew z ramienia Związku Muzułmanów Włoch. Niektóre skrajne krytyki porównywaly jej książki do Mein Kampf.)

Dziennikarka zmarła na raka piersi 15 września 2006 roku.