Dariusz Adam Zeller „Nauka czytania z pamięci”, str. 60, FONT, Poznań 2022

NOTA :
W tomie Nauka czytania z pamięci Dariusz Adam Zeller wiele uwagi poświęca człowiekowi – poecie, pokonującemu „rozgałęzienia poplątanych dróg”. Przygląda się poezji, gdy sam tworzy „dwa światy dwa wyjścia / skrajności które łączą słowa”. Zauważa między innymi, że „gnuśniejemy / w oparach absurdu / z siwizną bez mądrości”. Jednocześnie prowadzi czytelnika przez meandry niebytu, niedopowiedzeń, gry znaczeń między wersami i na poziomie słowa. Balansuje pośród ulotności chwil, obnażając wrażliwość i budując symbolikę filozoficznych, biblijnych nawiązań. Autor sprawnie kreuje przestrzeń, spokój, a powtarzalność lirycznych motywów tworzy swoisty grunt do refleksji. Dariusz Zeller stwierdza również: „doszliśmy do miejsca mającego być początkiem / spiritus movens naszych działań / jednak część z nas zagubiła drogę / jedni słowa inni myśli / niezłomni trwamy w wierze / każdy swojej”. Trudno polemizować z takimi słowami, chociaż możemy przewidywać, że trafimy na „małe nieposłuszeństwa”. Będziemy zastanawiać się nad swoją tożsamością, bezsilnością, nad tym, co tworzy naszą historię, co dzieje się pomiędzy realnością a snem, pomiędzy rozmarzeniem a przeczuciem. Będziemy uczyć się siebie i siebie nawzajem oraz czytać z naszej pamięci.

Łucja Dudzińska

.