Nowe spojrzenie na Sylvię Plath

Sylvia Plath to poetka kultowa. Swoimi próbami samobójczymi, nagłą śmiercią, depresją i burzliwym życiem osobistym "zapracowała" sobie na przydomek "Poetki Śmierci". "Umieranie jest sztuką, tak jak wszystko inne. Robię to wyjątkowo dobrze" — pisała w jednym z najbardziej znanych wierszy, "Lady Łazarz".

Autorka najnowszej książki o Plath, "Sylvia Plath w Nowym Yorku. Lato 1953", Elizabeth Winder, próbuje pokazać jaśniejsze oblicze autorki "Ariela". Winder podjęła się niełatwego zadania. Wielokrotnie analizowano załamanie nerwowe Sylvii w lecie 1953 roku. Jednak niewiele napisano o tym, co doprowadziło do targnięcia się na życie. Niespełna dwudziestoletnia studentka Smith College wzięła na raz kilkadziesiąt tabletek. Przeżyła — organizm nie przyjął takiej ilości leków. Niedoszła samobójczyni trafiła do szpitala psychiatrycznego. Nie wiedziała, że właśnie zbiera materiały do "Szklanego Klosza". Fabuła tej książki to mieszanina fikcji i faktów z życia poetki.

Bohaterka "Sylvia Plath w Nowym Yorku…" nie jest jeszcze zmęczoną depresją i nieudanym małżeństwem trzydziestolatką. Wręcz przeciwnie! To pełna życia, radosna studentka, farbująca włosy na blond, o szerokim uśmiechu i starannym makijażu. Kochająca jedzenie, randki i ładne rzeczy. Uwielbiająca ubrania, stworzona do roli redaktorki działu mody. Pisarka opisuje pracę Sylvii dla "Mademoiselle" tydzień po tygodniu, dzień po dniu. Od niefortunnego zakwalifikowania jej do sekcji literatury, po pechowy początek upragnionego stażu. Zręcznie pokazuje zderzenie wyidealizowanej wizji bohaterki z realiami nowojorskiej redakcji. Stopniowo gasnący entuzjazm, zmęczenie i zniechęcenie.

czytaj dalej

źródło: http://ksiazki.onet.pl