3 IV 1991 roku zmarł Graham Greene

Wielu pisarzy próbowało pod przykrywką sensacyjnej fabuły pisać o czymś, co moglibyśmy nazwać: głębszym, poważniejszym, czymś, co miałoby chwytać samą prawdę o losie człowieka rzuconego w świat,  jednak niewielu tak naprawdę się to udawało. Graham Green, angielski powieściopisarz i dramaturg, często wykorzystywał w swoich - zdradzających niezwykłą wnikliwość psychologiczną - powieściach sensacyjną akcję dla ukazania problemów o naturze moralnej. Evelyn Waugh, inny angielski pisarz, tak pisał o literaturze autora „Spokojnego Amerykanina” (na marginesie, wymieniona powieść jest jedną z głośniejszych książek Greena, przeniesioną na duży ekran w 2002 roku z fantastyczną rolą Michaela Caine'a, ale wracając...):

„nie jest w zasadzie stylem stricte literackim. Słowa są użyteczne, pozbawione zmysłowej atrakcyjności, i nie żyją własnym życiem”.

Kilka słów o życiu pisarza:

Urodził się jako czwarty w kolejności na tle szóstki rodzeństwa. Studiował na prestiżowej uczelni w Oksfordzie. Jego debiutem literackim był wydany w czasie studiów niewielki tomik poezji, który jednak rozszedł się bez większego, a praktycznie beż żadnego echa. Po dyplomie zajmował się dziennikarstwem. O Greenie często mówi się jako o pisarzu katolickim, w którego prozie centralne miejsce zajmuje kwestia chrześcijanina zmagającego się ze współczesnym światem i dylematy natury etycznej, jakie targają człowiekiem wierzącym. Pisarz stał się osobą religijną za sprawą swojej żony, dla której nawrócił się na katolicyzm.   

Jego prawdziwym debiutem powieściowym, prawdziwym, bowiem sukces jaki odniósł, sprawił, że Green postanowił zajmować się pisarstwem na „pełen etat”, był wydany w 1929 roku „Thórz”. Jego kolejne powieści nie cieszyły się takim uznaniem, dopiero pó?niejsze książki, takie jak: „Moc i chwała”, „Sedno sprawy”, "Nasz człowiek w Hawanie " oraz wspomniany już „Spokojny Amerykanin” ugruntowały jego pozycję jako cenionego i sławnego pisarza, o niezwykle celnych uwagach dotyczących ludzkiego życia, jak choćby:

„W ludzkich związkach, uprzejmość i kłamstwa są warte tysiąca prawd”