13 IV 1913 urodził się Aleksander Rymkiewicz

Czterdzieści lat pisania wierszy, 15 tomów poetyckich i ...kto dziś pamięta Aleksandra Rymkiewicza ? A w latach przedwojennych był kolegą  Czesława Miłosza – tworzyli razem w Wilnie świetną awangardową grupę poetów „Żagary”. Mówili o nich; „Idące Wilno”, albo „Wileńska plejada”.

Rewolucyjny nastrój, bogata metaforyka, apokaliptyczny krajobraz, katastroficzny pejzaż  – tak pisali.

Rymkiewicza kojarzy się przede wszystkim z katastrofizmem , to zaledwie fragment jego twórczości, ale widocznie tak mocny fragment, że dla niego właśnie Rymkiewicza chce się pamiętać i najczęściej o nim pisać.

Miłosz w wierszu „Roki" pisze;

„Wszystko minione, wszystko zapomniane,
Tylko na ziemi dym, umarłe chmury,
I nad rzekami z popiołu tlejące
Skrzydła i cofa się zatrute słońce…”

Rymkiewicz – wtóruje;

"Przez czarne piaski i diuny wiruje jaskrawa planeta,
o żółte wybuchy eterów śliskim ociera się grzbietem.
Planeta, nad którą władca goni chmury zielone
lub szybkie brązowe potwory w białych huśtane mułach."  

Takie to były obrazy przedwojennej poezji, katastroficzny pejzaż, w którym zacierają się granice pomiędzy tym , co było, jest i będzie ….