9 VI 1870 zmarł Charles Dickens

Przez pryzmat swojej prozy, uznany został za kronikarza Londynu swoich czasów, zaś przyglądając się stylowi jego powieści, nie sposób oprzeć się wrażeniu, że bardziej mamy do czynienia z satyrem i komediantem, który drobiazgowym i realistycznym opisom środowisk społecznych (pomijając baśniowy liryzm, jakim przepojone są zdania niektórych z jego najlepszych powieści), nadawał rysy karykaturalno - groteskowe, poprzez utrwalanie postaci dziwaków i ekscentryków, wykazując się sporym poczuciem humoru o zacięciu satyrycznym, niźli z poważnym skryptorem, zapisującym pod postacią fikcji literackiej, nudną kronikę wypadków swoich czasów.

Charles Dickens (po polsku Karol) uznany jest za najwybitniejszego pisarza angielskiego XIX wieku. W jego powieściach ważnym i często poruszanym wątkiem jest ludzka bieda, szczególnie ujmowana w kontekście niesprawiedliwości oraz bezduszności prawa, obyczajów wobec ludzi biednych. Sam Dickens, jako młody chłopak dotkliwie odczuł, czym jest bieda. Kiedy jego ojca aresztowano za długi, a rodzina wylądowała na skraju nędzy, dwunastoletni Charles musiał rozpocząć pracę zarobkową. Być może to tłumaczy, dlaczego w wielu jego powieściach, takich jak "Oliver Twist" lub David Copperfield", główni bohaterowie to dzieci, niesprawiedliwie skrzywdzone przez los, które jednak mimo wszystko, zarówno dzięki ludziom, jak również szczęśliwym zbiegom okoliczności, odnajdywały swoje szczęście. Taki optymizm i wiara w ludzi przyświecały Dickensowi we wczesnym okresie jego twórczości. Później sam uzna wiarę w możliwość wyplenienia z ludzi zła, za wyraz wielkiej naiwności. Jego późniejsze utwory, między innymi "Wielkie Nadzieje" ("Great Expectations") - powieść, której tytuł można potraktować jako ironiczny wyraz zawodu, jaki odczuwał ich autor, są wyzbyte juz całkowicie z dawnego optymizmu pisarza.

Do osobnej kategorii należą tak zwane opowieści gwiazdkowe, a w szczególności najbardziej chyba znany utwór Dickensa "Opowieść wigilijna", której czytanie w okresie Świat Bożego Narodzenia należy w krajach anglosaskich do rytuału świątecznego.