14 VI 1899, urodził się Yasunari Kawabata

Nieraz zdarza się, że życie naznaczone smutkiem i stratą, staje sie przyczynkiem do zaistnienia niezwykłej literatury. Możemy przypuszczać, że w dotkliwej i nie ulegającej zapomnieniu stracie, tkwi żródło prozy, jednego z najważniejszych pisarzy literatury japońskiej XX wieku - Yasunari Kawabaty (ważnego pisarza nie tylko w japoni, bowiem w 1968 roku, pisarz otrzymał literacką Nagrodę Nobla). Mając trzy lata chłopiec, traci bezpowrotnie rodziców, w chwilę pó?niej - w niecałe kilka lat - umiera jego babcia, a zaraz po tej śmierci, kolejna strata bolesnie odciska piętno na życiu młodego Kawabaty: umiera jego jedyna siostra. Przemierzajac drogę wyznaczoną lekturą powieści tego pisarza, można pokusić sie o refleksję, że podążamy śladem tej straty, tych wielu strat, jak rownież śladem prób pogodzenia się z losem, poszukiwania zbawienia.

 Jak na przykład w powieści, "Meijin - mistrz go", mającej w zamyśle być kronikarskim zapisem, stworzonym na potrzeby gazety; pojedynek dwojga ludzi, zapisany dzień  po dniu, w atmosferze mieszajacej sie fikcji z rzeczywistością, odnale?ć można ponadczasową, opowieść o zmaganiu się człowieka z losem (między innymi, bowiem ta niezwykła ksiażką, nie zmayka się w ramach tylko takiego spojrzenia).
   
Literatura jest bowiem jak figura kobiety, jaką na kartach swych powieści kreśli Kawabata i tak z jednej strony: "Ciało kobiety wiedzie mężczyznę ku najdalszym regionom piekieł" (śpiące piękności), a jednoczesnie "...to tylko kobieta ma dar wybaczania nawet największym grzesznikom. A może jest to tylko sentymentalizm lub apatia, w każdym razie na pewno w ten czy inny sposób kobieta zbawia mężczyznę" (Tysiąc żurawi).

Yasunari Kawabata zmarł śmiercią samobójczą w dwa lata po tym, jak jego przyjaciel odebrał sobie życie.