1 VII 1742 urodził się Georg Christoph Lichtenberg

„Jak ci idzie? - zapytał ślepy chromego. Jak widzisz - brzmiała odpowiedź”. O autorze tego ironicznego aforyzmu, tak wyraził się największy niemiecki poeta, Goethe: „gdzie Lichtenberg żartuje, tam kryje się poważny problem”. I tak jest z pewnością. Kiedy czytamy tego nie-poważnego pisarza nawet nie tyle, że ocieramy się tylko, ale wręcz dotykamy samej istoty satyry, i tego co stanowi jej najsilniejszy żywioł – ironii. Satyra bowiem to nie tylko zabawa słowami, szyderstwo dla chwilowej rozrywki, ale w istocie swej najostrzejsza forma krytyki, nie rozumianej w żadnym wypadku jako zwykła negacja czegoś. Dlatego też nie dziwi, że jeden z najradykalniejszych krytyków kultury, Nietzsche, zaliczył te prześmiewcze zapiski do pięciu najwybitniejszych pomników literatury niemieckiej.

Georg Christoph Lichtenberg urodził się w 1742 roku. Za życia zyskał uznanie jako wybitny matematyk i profesor nauk przyrodniczych na Uniwersytecie w Getyndze (w samym mieście zdarzało się, że wzbudzał lęk u mieszkańców swoim upodobaniem do eksperymentów, które zwykle kończyły się głośnymi eksplozjami, czasami „huk był taki, że zaczynały szczekać psy w całej parafii”), a także zyskał uznanie jako z jednej strony twórca, a z drugiej niedościgniony do tej pory największy przedstawiciel niemieckiej aforystyki (co zabawne, sam Lichtenberg nie wiedział że pisze aforyzmy i sam użył tego pojęcia w swoich pismach jedynie dwa razy i to w zupełnie innym niż dzisiejszym znaczeniu).

Polski czytelnik ma możliwość zapoznania się z tą niezwykła literaturą za pośrednictwem zdradzającej oświeceniowe zapędy pisarza książce „Pochwała wątpienia”, ale jeśli uzna, że lektura tej książki nie brzmi zbyt melodycznie, niech ma w pamięci inne słowa Lichtenberga: „Kiedy głowa zderzy się z książką i rozlegnie się głuchy dźwięk, to czy zawsze winna jest książka?”