5 X 2007 zmarł Władysław Kopaliński

Dokładnie rok temu, o godzinie 5:40 nad ranem w Warszawie, zmarł – jak poinformowała żona jego – ten wybitny leksykograf, tłumacz oraz wydawca, Władysław Kopaliński (zmarł na kilka tygodni przed setną rocznicą swoich urodzin, która przypadłaby na 14 listopada). Naprawdę nazywał się Jan Sterling. Pierwszy raz zmienił nazwisko zaraz po drugiej wojnie światowej na Jan Stelczyk, aby ostatecznie kilka lat później przybrać pseudonim, który już na zawsze zadomowił się w polskim plenerze intelektualnym – Władysław Kotarbiński.

Był synem drukarza, najmłodszym z szóstki rodzeństwa. Studiował anglistykę na Uniwersytecie warszawskim. Debiutował w 1946 r. słuchowiskami w Polskim Radiu, w którym do 1956 roku pełnił rolę zastępcy dyrektora do spraw artystycznych.. W tym okresie rozpoczął tłumaczenia z języka angielskiego (m.in. Sinclaira Lewisa).  W latach 1949-54 pracował w Spółdzielni Wydawniczej "Czytelnik", początkowo jako redaktor naczelny, ostatecznie jako prezes.  Był autorem opracowań dzieł literatury klasycznej i współczesnej. Powszechnie jednak znany i uznany jako autor fundamentalnych dzieł leksykograficznych i encyklopedycznych.

 Pierwszą pozycją leksykograficzną debiutował w 1967 roku, był to "Słownik wyrazów obcych " i był on wydawany od chwili ukazania się ponad trzydzieści razy. Następnie opublikowano "Księgę cytatów z polskiej literatury pięknej od XIV do XX wieku". W 1985 r. ukazał się kultowy "Słownik mitów i tradycji kultury". Pięć lat później "Słownik symboli ", a następnie będący ewenementem w skali europejskiej "Słownik przypomnień " - w 1992 r. W 1006 „Encyklopedia „drugiej płci”, wszystko o kobietach ” a w roku następnym "Przygody słów i przysłów ". Po śmierci pisarza, ukazała się jego ostatnia książka - "Od słowa do słowa ", będąca wyrazem jego fascynacji etymologią. W 2003 r. ukazała się książka Kopalińskiego pt. "Mój przyjaciel Idzi ", uważana za najbardziej osobistą pozycją w jego dorobku. Jest to zbiór felietonów pisanych od lat 50. do lat 70., które Kopaliński publikował w niedzielnym wydaniu "Życia Warszawy" i w "Polityce". Autor przedstawił w nich to, co go bawiło, zastanawiało, interesowało - pisał więc o błahych wydarzeniach dnia codziennego jak min. o sposobach stosowania klaksonów przez kierowców.

Wielokrotnie nagradzany i wyróżniany (wymieńmy tylko część z przyznanych wyróżnień), był laureatem: w 1985 Warszawskiej Premiery Literackiej – w kategorii Książka Roku, Nagrody Nike w 1986 - za Słownik mitów i tradycji kultury; Nagrody Funduszu Literatury, nagrody Międzynarodowego Kuratorium Książki Dziecięcej IBBY, włoskiej nagrody European Prize "Pier Paolo Vergerio" w 1998 - za Opowieści o rzeczach powszednich; w 1991 za całokształt twórczości otrzymał Nagrodę Edytorską Polskiego PEN Clubu.

Na koniec najlepiej nadają się słowa wybitnego polskiego językoznawcy  profesora Jerzego Bralczyka, przeczytajmy:

Władysław Kopaliński należał do tych ludzi, którzy z jednej strony sumują wiedzę, a z drugiej ją udostępniają