22 XI 1940 zmarł Wacław Berent

Wacław Berent (obok Władysława Reymonta gówny przedstawiciel realizmu w literaurze młodopolskiej), tłumacz i poligota (biegle posługiwał się językiem rosyjskim, niemieckim, francuskim oraz włoskim, podjął się ponadto nauki języka angielskiego oraz łaciny średniowiecznej) Z wykształcenia doktor nauk przyrodniczych (napisał pracę doktorską z dziedziny ichtiologii). Ukończył Uniwersytet Przyrodniczy w Zurychu i Monachium.

W swojej twórczości był zdeklarowanym przeciwnikiem pozytywistycznych haseł w filozofii oraz romantyzmu w sztuce. Na kartach powieści „Żywe kamienie” (uchodzącej za jego główne dzieło), w tej erudycyjnej, pełnej metafor prozie ukazywał zagrożenie jakie dla wartości moralnych niosą ze soba wszelkie rewolucje.

Lecz w historii literatury zdecydowanie zapisał się jako pierwszy tłumacz najważniejszego dzieła Fryderyka Nietzschego „Tako rzecze Zaratustra”. O przekładzie Berenta, bardziej można mówić w kategoriach parafrazy niż pracy translacyjnej, bowiem pisarzowi udało się w swoistej stylizacji językowej przedstawić dekadencki klimat sztuki okresu Młodej Polski, sprawiając że to niezwykłe dzieło, przemowiło zupełnie nowym jezykiem.