21 XII 1874 urodził się Tadeusz Boy Żeleński

Myśląc o zasługach Boya dla literatury polskiej, łatwiej napisać kim Boy nie był, niż kim był, bo nieobcy był mu żaden gatunek literacki. Pisał wiersze, eseje, reportaże, kroniki, recenzował książki i przedstawienia teatralne, sięgał po satyrę, nie gardził publicystyką. Przede wszystkim jednak tłumaczył. Boy to Tłumacz pisany dużą literą, trudno bowiem wyobrazić sobie literaturę francuską po polsku bez jego pracy. Literacką Francję w dużej mierze zawdzięczamy właśnie Boyowi.

Sam sobie wystawił pomnik; „Pieśń o Rolandzie”, „Wielki testament”, „Tristan i Izolda Bediera ”, Molier,Marivaux, Racine, Corneille, Beaumarchais,Wolter,Kartezjusz,Pascal, la Rochefoucauld („Maksymy”), Diderot („Kubuś Fatalista”), Montaigne, („Próby”), Rabelais, Rousseau, Balzak, Proust, Stendhal, Flaubert, Jarry, France, Gide, Chateaubriand, Choderlos de la Clos („Niebezpieczne związki”)…. a to nie koniec listy.

Gigantyczna praca przekładoznawcza nie przytępiła ostrza publicystycznego pióra Mistrza; „szalał” na łamach prasy tekstami o świadomym macierzyństwie, antykoncepcji i edukacji seksualnej, legalizacji aborcji. Feministki nosiłby go dziś na rękach za te artykuły, ale wrogów  miałby także licznych, jak wtedy. Ostro go krytykowano.

Zasług tłumacza nikt jednak nie kwestionował i nie kwestionuje – są niepodważalne. Pracę przerwała wojna i śmierć z rąk hitlerowców; zastrzelono go w lipcu 1941.