Twoje ciało domaga się wody
Nie jesteś chory, jesteś spragniony. Nie lecz pragnienia lekarstwami
 

W roku 1931 w Teheranie (Iran) w rodzinie milionera o nazwisku Batmanghelidj (czyt. Batmangelidż) zajmującego się budowaniem szpitali i hoteli przychodzi na świat chłopczyk, któremu nadano imię Fereydoon.

Chłopczyk był bystrej i ciekawskiej natury i prawdopodobnie dlatego, gdy osiągnął stosowny wiek, wysłano go za granicę na naukę. Jak podają oficjalne źródła, początkowo pobierał ją w Fettes College w Szkocji. Dalszą edukację kontynuował w St. Mary’s Hospital Medical School Uniwersytetu Londyńskiego.

Miał szczęście być uczniem Alexandra Fleminga (nagroda Nobla za odkrycie penicyliny). Batmanghelidj wspomina Fleminga bardzo ciepło i kontakt ten rozbudził w nim żyłkę badacza.

Wielu studentów medycyny w owym czasie odczuwało potrzebę zostania odkrywcą. Ja nie byłem wyjątkiem. Od dzieciństwa ciągnęło mnie do medycyny, chciałem zostać kimś, kto może pozytywnie wpłynąć na życie chorych ludzi. Na wykładach [...] miałem szczęście znaleźć się w grupie Sir Alexandra. Był on dystyngowanym i skromnym człowiekiem. Pod koniec zajęć zebrałem się na odwagę i zadałem mu pytanie, a odpowiedź głęboko na mnie wpłynęła – i trwa to do tej pory. „Panie Fleming, czy istnieje jakiś specjalny sposób, aby zostać odkrywcą w medycynie?” Spojrzał na mnie i rozważał moje w gruncie rzeczy naiwne pytanie. Po chwili, z dystyngowanym szkockim akcentem odpowiedział: „Potrzeba i cel.” [...]

Po studiach Batmaghelidj pozostał w Wielkiej Brytanii, gdzie odbył staż w St. Mary’s Hospital, a potem powrócił do Iranu. Budował i organizował szpitale oraz centra medyczne. Zbudował też centrum sportowe dla młodzieży „The Ice Palace”, pierwszy łyżwiarski i sportowy kompleks na Bliskim Wschodzie.

Po rewolucji irańskiej (1979) dr Batmanghelidj został aresztowany i osadzony w cieszącym się złą sławą więzieniu Evin. To właśnie tam dokonał odkrycia, które miało zrewolucjonizować życie tysięcy pacjentów – odkrył uzdrawiającą moc wody.

Uzdrawiającą moc wody odkryłem w szczególnej sytuacji. Gdy wybuchła rewolucja irańska zostałem umieszczony w więzieniu jako więzień polityczny. Kiedyś, późno w nocy, usłyszałem wycie, krzyki i jęk w korytarzu. Był to młody mężczyzna, który zwijał się z bólu. W odpowiedzi na moje pytanie wystękał: „Wrzód mnie zabija”. „Próbowałeś czegoś, jakoś temu zaradzić?”. „Wziąłem trzy Tagamety i całą butelkę leku zobojętniającego kwas solny, ale nie pomogło”. Pytam więc: „Kiedy to się zaczęło?”. On: „O pierwszej po południu”. Przez dziesięć godzin leżał zwinięty z bólu i nikt nie potrafił mu pomóc. Zbadałem jego brzuch, aby sprawdzić, czy nie ma perforacji. Na szczęście, nie miał. Dałem mu dwie szklanki wody i obserwowałem przez dziesięć minut. Po kolejnych siedmiu minutach, dałem mu jeszcze jedną. Nie jęczał już. Otworzył oczy i usiadł – ból minął. Trzy szklanki wody spowodowały, że ból znikł po 20 minutach, podczas gdy nawet najlepszy, najsilniejszy lek nie potrafił mu pomóc.

Dr Batmanghelidj stwierdził, że picie dużej ilości wody zmniejsza objawy występujące u chorych i za cel obrał sobie wyjaśnienie tego zjawiska. Według niego fakt, że woda działała z taką mocą na więźniów oznaczał, że znajdowali się oni w stanie skrajnego odwodnienia. Uczony postanowił wykorzystać pobyt w więzieniu i rozpoczął badania nad leczniczym wpływem wody w zapobieganiu i łagodzeniu wielu bolesnych chorób zwyrodnieniowych. Więzienie Evin okazało się idealnym „laboratorium badania stresu”. Mimo oferowanego mu wcześniejszego zwolnienia Batmanghelidj zdecydował się na pozostanie w więzieniu przez dodatkowe cztery miesiące, by dokończyć prowadzone badania związku odwodnienia z krwawieniem w chorobie wrzodowej.

W ciągu dwóch i pół roku mojego pobytu w więzieniu z powodzeniem wyleczyłem ponad 3000 osób tylko wodą i wyszedłem ze świadomością, że ci ludzie byli naprawdę wyłącznie spragnieni. Wszyscy oni swoje odwodnienie prezentowali w postaci bolesnych objawów, które my, lekarze, określaliśmy jako stan chorobowy.

[...] Odkryłem, że ludzkie ciało ma niezwykle skomplikowane sposoby dopominania się o wodę w stanach kryzysowych – kiedy jest zestresowane i odwodnione. Artykuł o moim odkryciu opublikowałem w Iranian Medical Association, będąc jeszcze w więzieniu.

Po wyjściu z więzienia w roku 1982 dr Batmanghelidj uciekł do Ameryki. By badać wpływ niezamierzonego przewlekłego odwodnienia na organizm człowieka, założył fundację Foundation For The Simple in Medicine. Wyniki badań zostały opublikowane w czasopiśmie Fundacji Journal of Science in Medicine Simplified w latach 1991 i 1992. (www.watercure.com)

Woda w organizmie

Dzisiejsi lekarze nie rozumieją istotnej roli wody w organizmie człowieka. Lekarstwa to półśrodki. Nie potrafią wyleczyć chorób zwyrodnieniowych.

Obecne metody medycyny klinicznej opierają się na stosowaniu chemii farmakologicznej. Na studiach medycznych setki godzin wykładów i ćwiczeń poświęcone są stosowaniu produktów farmaceutycznych. Tylko kilka godzin przeznaczono na wiedzę dotyczącą żywności i żywienia.

Prosta prawda zaś jest taka, że to odwodnienie może powodować choroby. Każdy lekarz wie, że woda jest dobra dla organizmu, nie każdy zaś, jak ważna jest dla stanu pełnego zdrowia. Nie mają pojęcia, co się dzieje, jeśli nie otrzyma on codziennie wystarczającej ilości wody pokrywającej zapotrzebowanie.

Sygnały pragnienia są błędnie interpretowane jako ból i traktujemy lekami, które wyciszają objawy zamiast leczyć problem. Ponieważ odwodnienie powoduje utratę niektórych funkcji, sygnały dawane przez „regulatory” systemu dystrybucji wody w przypadkach poważnego odwodnienia są interpretowane [przez medycynę] jako wskaźniki stanów chorobowych.

Odkryłem, że histamina jest ważnym chemicznym „posłańcem” w mózgu. Histamina pełni w organizmie ważną funkcję, o której się nie wspomina w podręcznikach medycznych – jest odpowiedzialna za pobór wody i zarządzanie „suszą” w organizmie. Jest mniej aktywna, gdy ciało jest nawodnione, a staje się aktywna w miarę nadmiernej utraty wody.

Uciszanie objawów odwodnienia za pomocą leków przypomina wyłączanie światła na desce rozdzielczej sygnalizujące przegrzanie samochodu.

Każda funkcja w organizmie jest regulowana przez wodę i zależy od wody. Woda musi dostarczyć istotne elementy (tlen, hormony i przekaz informacji chemicznych) do wszystkich części ciała. Bez wystarczającej jej ilości i jednakowego nawodnienia niektóre z bardziej odległych części organizmu nie otrzymają tego, co powinno do nich dotrzeć. Bez wystarczającej ilości wody startuje „kryzysowy system zarządzania brakiem wody”. Za pomocą „posłańców chemicznych” histaminy aktywowany system nadzoruje dostawę niższej ilości wody do obszarów dotkniętych „suszą”. Gdy histamina i podlegli jej „menedżerowie suszy” napotykają na swej drodze receptory bólu, powodują ból. To dlatego ból jest pierwszym sygnałem alarmowym. Jeśli odwodnienie trwa i nie jest likwidowane w sposób naturalny podażą wody, wywołuje różne symptomy i z czasem przekształca w choroby.

Ostatnie 20 lat życia Fereydoon Batmanghelidj poświęcił promowaniu uzdrawiającej mocy wody. Wystąpił w setkach programów radiowych i telewizyjnych oraz wykładał na całym świecie. Napisał szereg cennych książek i opublikował ponad tuzin seminariów w formie audio i wideo. Jego praca przyczyniła się do utworzenia społeczności o zasięgu międzynarodowym, która promuje naturalne leczenie wodą. (www.pocztazdrowia.pl)

Dr Fereydoon Batmanghelidj zmarł 15 listopada 2004 roku w wieku 73 lat w Stanach Zjednoczonych w wyniku komplikacji związanych z zapaleniem płuc.

Uwaga: należy z dużą ostrożnością odnosić się do enuncjacji współczesnych „łowców czarownic”, takich, jak choćby dr Stephen Barrett z National Council Against Health Fraud tropiący przejawy znachorstwa i szarlatanerii. Nie uznaje on np. takich zjawisk jak pamięć wody (udowodnioną badaniami rosyjskimi i japońskimi), czy skuteczność amigdaliny, która po prostu działa, wbrew twierdzeniom głównego nurtu nauki medycznej (oczywiście w USA). Nic dziwnego, że wypisuje takie rzeczy – wystarczy spojrzeć na jego sponsorów.