Józef Łobodowski (ur. 1909 – zm. 1988 w Madrycie), poeta, prozaik, tłumacz. Rewolucję bolszewicką przeżył w Rosji. W 1922 wrócił do Polski. Związany był z lubelską awangardą literacką. Debiutował w 1931 tomikiem O czerwonej krwi, skonfiskowanym przez lubelską cenzurę. W tym czasie skłaniał się ku poglądom komunistycznym. Prowadził życie buntownika i skandalisty. Od 1931 studiował na KUL, skąd został usunięty na drugim roku. W 1935 r. przekroczył nielegalnie granicę ZSRS. Stamtąd wrócił jako antykomunista. Żołnierz kampanii wrześniowej 1939, po przekroczeniu granicy został internowany na Węgrzech, skąd uciekł do Francji. W 1941 r. wyjechał do Hiszpanii, gdzie mieszkał do końca życia. W latach 1947-1975 tworzył Audycję Polską Radia Madryt. Znany z ostrych antykomunistycznych wystąpień. Był rzecznikiem dialogu polsko-ukraińskiego. Rachunek sumienia to wybór poezji dokonany przez samego autora, składa się z wierszy powstałych podczas wojny i na emigracji. Jedynie te o tematyce ukraińskiej w dziale II tomu postały przed wojną. Tom wierszy znakomicie ilustruje nadany poecie przydomek „ostatniego romantyka XX w.” Książka podzielona została na siedem działów. Pierwszy dział objął wiersze, które powstały podczas wojny. W dziale drugim znalazły się wiersze o tematyce ukraińskiej, powstałe jeszcze przed wojną, dział trzeci i czwarty związane są z pobytem w Hiszpanii, następne działy to wiersze erotyczne, religijne i osobiste. W ostatnim zbiorze są trzy utwory nigdzie niedrukowane, między nimi Tryptyk zamiast testamentu.