Książka składa się z czterech części. Pierwsza ukazuje ważne fragmenty wydarzeń nad Bajkałem widziane i opisane tak przez uczestników, jak i świadków, w tym samych Rosjan, m.in. z kręgu władz i carskich urzędników. Znajdziemy tu m.in.: raporty wysokich oficjeli irkuckich, ale także zeznania śledcze aktywnego powstańca, który ratując głowę – „sypał”, oraz opis działań zbrojnych przeciwko „buntownikom” zabajkalskich formacji kozackich, drukowany w Czycie już na maszynie pisarskiej gdzieś na początku XX wieku. To swoiste wprowadzenie w tematykę, ukazujące ówczesną – można by powiedzieć – gorącą rzeczywistość „buntu”, śledztwa i represyjnych działań władz. Część druga to nowe spojrzenie historyków badaczy – bogatszych o doświadczenia poprzedników, a także dysponujących nowymi źródłami – na spiski zesłańców syberyjskich poprzedzające powstanie nadbajkalskie oraz opisanie tego ostatniego zrywu w detalach i nowościach dotychczas nieprezentowanych. Część trzecia opisuje dawne, poznane już wątki polskiej historiografii, oraz odsłania te najnowsze, merytorycznie odkrywcze – z ostatnich dekad obecnego wieku. Część czwarta to pełny imienny rejestr uczestników i świadków powstania 1866 roku, po raz pierwszy, koniecznie należy to podkreślić, prezentowany w literaturze historycznej, który kiedyś – mamy taką nadzieję – rozwinie się w słownik biograficzny lub choćby tylko w kartotekę z pełnymi danymi biograficznymi ponad 700 polskich zesłańców.