Wiązanie kultury i historii Grecji ze współczesnością jest wiodącą myślą recenzowanej książki. Potwierdza się nie zawsze wszystkim znana prawidłowość: sięganie do historii jako źródła wiedzy o świecie ma sens głównie wtedy, gdy myśli się o współczesności. Nie znaczy to jednak, że wyciąga się z niej naukę na przyszłość. Niestety bliższe praktyce społecznej jest porzekadło Historia non docet. () Nie jest prawdą, że ta książka, to tylko garść refleksji, jakie przy lekturze fascynujących komedii Arystofanesa mogą się nasunąć, w sposób bardziej lub mniej uprawniony, współczesnemu teoretykowi i filozofowi prawa. To znakomita panorama greckiej demokracji, jej przywar i zaskakujących analogii do dziwactw świata, w którym żyjemy. Można ją także nieco inaczej scharakteryzować: perfekcyjnie udokumentowana, erudycyjna w najwyższym stopniu, napisana z niezwykłą swadą i bystrością, charakteryzującymi wszystkie dzieła profesora Jerzego Zajadły, najwybitniejszego polskiego filozofa i teoretyka prawa, uczonego o wymiarze europejskim.