Oryginalność Wielkiego Wybuchu na tle polskiej prozy współczesnej polega na tym, że Krzysztof Czaja silnie połączył światopoglądowe i naukowe problemy, które nurtują dzisiejszych inteligentów, z wątkami obyczajowymi. Realistyczna powieść oddaje w formie dynamicznych dialogów aktualne i stosunkowo typowe dyskusje filozoficzne. Autor odwołuje się do spopularyzowanych w ostatnich dekadach tez nauk ścisłych, a jednocześnie unika zarówno przyjęcia konwencji science-fiction, jak obszernych partii dyskursywnych niczym w powieściach eseistycznych, np. w Człowieku bez właściwości Roberta Musila.
Opinie kupujących