Autor podejmuje próbę odczytania dzieła Georges'a Battaille'a w świetle francuskich tekstów krytycznych drugiej połowy XX wieku. Próba ta opiera się na założeniu, że uchwycenie otwartości charakteryzującej myśl Bataille'a, dzisiaj klasyka literatury francuskiej, który doczekał się wydania powieści i opowiadań w prestiżowej bibliotece Plejady, musi się wiązać ze sprzeniewierzeniem się owej myśli, ujmowanej przez większość krytyków w kategoriach egzegezy historyczno-literackiej, co paradoksalnie umożliwia "wierną" lekturę tekstu. Przyjęta w rozprawie metodologia wypływa z zaproponowanej przez Rolanda Barthes'a szczególnej strategii lektury, polegającej na "czytaniu z uniesioną głową", uniemożliwiającym ograniczenie lektury do wybranego korpusu badawczego (dzieło Bataille'a), akcentując tym samym jej otwarty charakter, pozwalający na jej kontynuację w obrębie innych tekstów. Metodologia ta odrzuca charakterystyczne dla dyskursu historyczno-literackiego pojęcie "wpływu", przeciwstawiając mu pojęcie "efektu", a ściślej mówiąc "efektu Bataille'a", będącego trawestacją "efektu motyla" - metafory obrazującej zjawisko meteorologiczne odkryte przez Edwarda Lorenza, które dało matematyczne podwaliny teorii chaosu w fizyce.
Opinie kupujących