Bitwa pod Dreznem 26-27 sierpnia 1813

Punktem zwrotnym toczących się walk był kontratak Młodej Gwardii, który rozpoczął się o godz. 18. Rosjanie Rotha i Prusacy von Ziethena przeżyli szok, gdy w chwilach najcięższych zmagań, kiedy wydawało im się, że ostatni wysiłek w końcu przełamie obronę francuską i wojska sprzymierzonych wedrą się do miasta, usłyszeli narastające odgłosy zbliżających się oddziałów napoleońskich. Od strony Pirnaische Vorstadt i sąsiednich ogrodów szybko nadciągały trzy kolumny marsz. Mortiera. (...) Była to 4. DP Młodej Gwardii Rogueta z częścią 3. DKC Doumerca oraz oddziały 44. DP Berthezéne’a. Cios był nokautujący. Zmęczone, wykrwawione bataliony pruskie tkwiące w okolicach rowu przed redutą nr 2 zostały złamane i odrzucone w stronę Grosser Garten. (...) Oba bataliony 8. Pułku Landwehry zostały odcięte. Ponosząc ciężkie straty, przebiły się z „kotła”, ratując tylko niedobitki. Rozejm w Pielaszkowicach posłużył stronom konfliktu do rozbudowy sił zbrojnych i przygotowania się do kampanii jesiennej. 22 sierpnia 1813 roku wojska sprzymierzonych wkroczyły do Saksonii. 25 sierpnia doszło do pierwszych walk na przedpolach Drezna. 26 i 27 sierpnia nastąpiła kulminacja zmagań w postaci dwudniowej bitwy o stolicę Saksonii. Bitwy, która stała się symbolicznym, ostatnim wielkim zwycięstwem Napoleona. Starcie to, w sprzyjających okolicznościach, mogło przesądzić o losach rozpoczynającej się kolejnej odsłony kampanii w Niemczech. Z tymi wydarzeniami Czytelnik będzie mógł zapoznać się w niniejszej publikacji.