Jedną z idei, która jako słowo-klucz weszła do słownika pojęć XVIII wieku, była idea tolerancji, rozumiana jako jedna z podstawowych wartości kultury ogólnoludzkiej, jako prawo do wolności sumienia i przynależność do określonego wyznania religijnego. Idea tolerancji, chociaż odnosiła się głównie do sfery religijnej, odbiła się również echem w innych dziedzinach życia publicznego. W XVIII wieku nabrała znaczenia sprawa żydowska, która już nie ograniczała się do problematyki religijnej, ale miała wyraźny sens społeczny i ekonomiczny. [...] Idea tolerancji łączyła się także, może nie bezpośrednio, z problemem emancypacji kobiet, z ich miejscem w życiu rodziny i społeczeństwa, z zakresem ich praw obywatelskich i sposobem edukacji. Wreszcie niektórzy historycy kultury, rozpatrując problem tolerancji w XVIII wieku, wskazywali na jej związek ze stosunkiem do dziecka i jego statusu w społeczeństwie dorosłych, a także uwzględniali w swych rozważaniach sytuację ludzi chorych umysłowo czy też położenie więźniów kryminalnych. Bez względu na to, czy tak szeroko rozumiana idea tolerancji prowadzi do zaniku ostrości pojęcia, z pewnością można się zgodzić z tym, że wszystkie poruszone tu zagadnienia wyrastają ze wspólnego przekonania o wartości, jaką jest godność człowieka i wynikające z niej konsekwencje.
Książka używana, stan bardzo dobry.
Opinie kupujących