W drugiej połowie XIX wieku rozpowszechnił się pogląd, że nauka znajduje się w konflikcie z wiarą i tradycyjnie pojmowanym teizmem. Filozof nauki Stephen C. Meyer kwestionuje to twierdzenie, analizując trzy odkrycia naukowe o zdecydowanie teistycznych implikacjach. Opierając się na argumentach za inteligentnym projektem życia, które opracował w książkach „Podpis w komórce” i „Wątpliwość Darwina”, Meyer pokazuje, że odkrycia w kosmologii i fizyce w połączeniu z odkryciami w biologii pomagają ustalić tożsamość inteligencji odpowiedzialnej za życie i Wszechświat. Uważa, że hipoteza transcendentnego, inteligentnego i celowo działającego Stwórcy dostarcza najlepszych wyjaśnień świata przyrody. W „Powrocie hipotezy Boga” uczony po raz pierwszy zajmuje się nie tylko projektem życia, ale również podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie, kto może być jego autorem. Argumentacja Meyera jednoznacznie prowadzi do wniosku, że dane empiryczne potwierdzają istnienie projektu w przyrodzie oraz wskazują na jego Stwórcę, którym jest osobowy Bóg.

Po latach triumfu pozytywizmu i marksistowskiego przekonania, że „światopogląd musi być naukowy” dr Stephen Meyer proponuje świeże, obiektywne spojrzenie na osiągnięcia współczesnej nauki. Okazuje się, że im więcej wiemy o świecie, tym bardziej prawdopodobna jest hipoteza, że Bóg istnieje. Meyer nie boi się wyciągnięcia ostatecznych wniosków ze współczesnych badań w dziedzinie kosmologii, fizyki i biologii. Książkę z zainteresowaniem przeczytają nie tylko osoby wierzące.
- Dr Michał Chaberek OP, autor książek „Kościół a ewolucja” i „Św. Tomasz z Akwinu a ewolucja”