Akcja Klasy Alef zaczyna się pod koniec lata. Do Ganot przyjeżdża Roni Metzger. Chłopak chce zacząć naukę w technikum rolniczym, ale także uciec z domu w Tel Awiwie, który po śmierci matki nie jest już taki jak dawniej. Ganot to mały świat widziany z perspektywy nowej dla siebie sytuacji i własnymi siłami chcą rozwiązywać mniejsze i większe problemy, zarówno praktyczne, jak i emocjonalne. W opinii Chany ? charyzmatycznej dyrektorki szkoły ? udaje im się to, choć nie bez wpadek. Bohaterowie Klasy Alef uczą się żyć w tej małej społeczności, przyjaźnią się, zakochują, ale też wpadają w prawdziwe tarapaty. Książka Esther Streit-Wurzel uczy, że są takie wartości, dla których warto się buntować i podejmować ryzykowne decyzje. To opowieść o miłości, śmierci, tęsknocie, samotności i radości, o tym, że dzięki przyjaźni można pokonać smutek i zobaczyć coś poza samym sobą: skomplikowanym i nastoletnim bytem. To także niezwykła podróż do pięknego Izraela z jego fascynującą dziką przyrodą ? na pustynię, do gajów pomarańczowych i eukaliptusowych ? oraz nauka o żydowskich świętach i o tym, że solidarność to jedna z najwyżej cenionych cech w tej społeczności. Pozycję, jaką osiągnęła Esther Streit-Wurzel (1932-2013) w izraelskiej literaturze dla młodzieży, można porównać do pozycji Hanny Ożogowskiej, Adama Bahdaja, Edmunda Niziurskiego czy Małgorzaty Musierowicz. Jednakże porównanie to nie oddaje całej prawdy. Bowiem o ile do podanej wyżej listy polskich pisarzy dla znamienitych nazwisk, o tyle w izraelskim piśmiennictwie Ester Streit-Wurzel pozostaje zjawiskiem wyjątkowym.