Zacięta, absurdalna walka toczona w koszmarze syryjskiej wojny domowej Nowa powieść największego kronikarza katastrofalnej wojny w Syrii: historia trojga zwykłych ludzi, którzy muszą zmierzyć się z tragedią, uzbrojeni w niewiele więcej niż własną determinację. Abdellatif umiera spokojnie w szpitalnym łóżku w Damaszku, mieście kontrolowanym przez reżim Assada. Jego ostatnim życzeniem, którego wykonanie powierza najmłodszemu synowi Bulbulowi, jest zostanie pochowanym w rodzinnym grobowcu w Anabiyi, wiosce, z której pochodzi ich rodzina. Choć Abdellatif nie był idealnym ojcem, a Bulbul przed laty zerwał kontakt z rodzeństwem, mężczyźnie udaje się przekonać starszego brata, Husseina, i siostrę, Fatimę, by wraz z ciałem ojca udali się w podróż do Anabijji – w końcu to tylko dwie godziny jazdy samochodem… Jest tylko jeden problem: Syria jest sparaliżowana wojną, a Anabijja leży w regionie Aleppo, pozostającym pod wpływem buntowników i frakcji ekstremistów. Krajobraz dzieciństwa stał się nagle labiryntem okopów i terenem śmiertelnego niebezpieczeństwa. Decyzja rodzeństwa, by odłożyć na bok dzielące ich różnice i uszanować ostatnie życzenie ojca, szybko przeobraża się z drobnej sprawy w walkę o życie. Abdellatif zaangażował się w działalność rewolucyjną, doprowadzając do wydania na siebie nakazu aresztu – dokumentu, który nie wygasa nawet po jego śmierci… Podróżując przez nękaną wojną Syrię, Bulbul wraz z rodzeństwem podąża także szlakiem własnych wspomnień. „Genialna powieść drogi przypominająca Kiedy umieram Faulknera, lecz rozgrywająca się w samym środku najbrutalniejszej wojny domowej w dziejach świata”. – The Wall Street Journal