Stasiuk węszy na Wschodzie

Efektowny, starannie skomponowany "Wschód" otwiera nowy rozdział w podróżniczo-medytacyjnej prozie Andrzeja Stasiuka. Po ubiegłorocznym aperitifie teraz przyszło spełnienie.
"Dziennik pisany później" (2010), w którym pisarz powiadomił, że stracił ciekawość dla "gorszej Europy" i z żalem musiał się z nią pożegnać. Zapowiadał to otwarcie ubiegłoroczny zbiór miniatur "Nie ma ekspresów przy żółtych drogach", w którym autor przywołał swoje azjatyckie wyprawy z ostatnich kilku lat, pobudził apetyt niczym aperitif. Teraz przyszło spełnienie.

Mówiąc o nowym rozdziale, nie mam na myśli tylko tego, że pojawiły się nowe - by użyć tego okropnego słowa biur podróży - destynacje (Mongolia, Chiny, Kirgistan, Kazachstan i inne kraje Azji Środkowej, azjatycka część Rosji). Owszem, Andrzej Stasiuk musi wyprawiać się coraz dalej na wschód, by odnaleźć - jak sam o tym...

czytaj dalej

źródło: http://wyborcza.pl