Centralną postacią tej niepokojącej, pesymistycznej powieści jest pisarz Bill Gray. Od lat ukrywający się przed światem, obsesyjnie przerabiający i cyzelujący swoje nowe dzieło, staje się literacką legendą. W jego samotni towarzyszą mu dwie osoby: Scott Martineau, sekretarz, oraz jego dziewczyna Karen. Pewnego dnia Bill Gray otrzymuje zaskakującą propozycję: ma na konferencji prasowej w Londynie przeczytać kilka wierszy młodego prawie nieznanego poety, który został porwany w Bejrucie. Jednocześnie ogłoszono by jego uwolnienie, podając zarazem informacje o ugrupowaniu, które go porwało. Proste, szlachetne zadanie staje się śmiertelnie niebezpieczne… Mao II (1991) to głos w dyskusji o sensie i celu twórczości literackiej, o przetrwaniu lub eliminacji jednostki w czasach, gdy „przyszłość należy do tłumów”, jakże często ulegających niebezpiecznym fanatykom.