To drugie, rozszerzone i uzupełnione wydanie pierwszego (z 2012) tomu z serii ilustrowanych dwujęzycznych atlasów dzielnic Warszawy. Przedstawia wybrane obiekty z Saskiej Kępy, modernistycznej dzielnicy Warszawy, miejsca eksperymentu, w którym uczestniczyło kilka pokoleń wybitnych architektów, urbanistów, projektantów i rzeźbiarzy. Atlas obejmuje 50 miejsc – budynków i elementów dekoracyjnych powstałych w latach 1926–1939 oraz wybranych obiektów powojennych i współczesnych. Każdy opatrzony jest ilustracją i krótkim opisem w języku polskim i angielskim. Wybór poprzedzony jest wstępem historycznym. Publikacja jest prezentacją budynków, rzeźb i dekoracyjnych detali za pomocą precyzyjnej, lecz syntetycznej ilustracji. Taki sposób przedstawienia architektury pozwala zrozumieć podstawowe założenia przestrzenne poszczególnych projektów, niezakłócone ograniczeniami, z jakimi mamy do czynienia w przypadku zdjęć budynków (zasłaniające je drzewa, inne obiekty czy elementy infrastruktury miejskiej, brak dostępu z niektórych stron, zmiany modernizacyjne). Tym samym mamy szansę lepiej poznać pierwotny zamysł architekta. Obiekty są pokazane jako monochromatyczne bryły, które z przestrzeni miejskiej wróciły na deskę architekta, a raczej na ekran komputera, którym dziś posługiwaliby lub posługują się ich twórcy.