Joanna Preizner
Doktor nauk humanistycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego, absolwentka filo­logii polskiej i kulturoznawstwa – filmoznawstwa UJ, adiunkt na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego, wykładowczyni Akademii Polskiego Filmu. Zajmuje się historią polskiego kina, filmowymi wizerunkami relacji polsko­‑żydowskich oraz pamięcią filmową przełomowych momentów polskiej historii współczesnej. Pozazawodowo zajmuje się bezdomnymi i zaniedbywanymi zwierzętami w ramach wolontariatu w Fundacji „Dar Serca” w Skale. Ma osiem adoptowanych kotów i psa.

Doctor of Humanities of the Jagiellonian University, graduate of Polish Philology and Film and New Media Studies at the Jagiellonian University, assistant professor at the Faculty of Management and Social Communication of the Andrzej Frycz Modrzewski Krakow University, lecturer of the Polish Film Academy. She deals with the history of Polish cinema, film images of Polish­‑Jewish relations and film memory of breakthrough moments of Polish contemporary history. In her free time she takes care of homeless and neglected animals as a volunteer at the “Heart Gift” Foundation in Skala. She has eight adopted cats and a dog.

Niewielkie opracowanie Joanny Preizner to pozycja wydawnicza przeznaczona dla niewtajemniczonych. Autorka z pasją, swadą i miłością pisze o filmach, a dokładniej o tym, w jaki sposób codziennie opowiadają nam one historie. Każdy, kto chciałby zrozumieć, co czyni ruchome obrazy zrozumiałymi i atrakcyjnymi, inteligentnymi i zajmującymi, wzruszającymi i pełnymi napięcia, a nie ma czasu brnąć przez naukowe opracowania czy uniwersyteckie podręczniki, powinien sięgnąć po ten subiektywny i selek­tywny, ale i bezpretensjonalny, w pełni autorski przewodnik. Pozwala on zrozumieć, dlaczego o filmach dyskutujemy do białego rana z przyjaciółmi, cytujemy zawarte w nich dialogi i odgrywamy wybrane sceny.

This brief study by Joanna Preizner is a publication for the novice. The author writes with passion, fluency and love about movies and the way they tell us stories every day. Everyone who would like to understand what makes moving images clear and attractive, intelligent and engaging, touching and thrilling, and has no time to go deep into academic papers or university handbooks, should reach for this subjective and selective, but also unpretentious, fully original compendium. It allows us to understand why we can talk about movies till early morning hours, quoting dialogues from them and acting out some chosen film scenes.

Dr hab. Kamila Żyto

Czytelnik niniejszej książki, strona po stronie, będzie coraz głębiej wchodził w świat filmowych narracji, stopniowo ucząc się rozumieć, jak są skonstruowane. Dowie się, jak to się dzieje, że mając w gruncie rzeczy tak niewiele informacji, jesteśmy w stanie uwierzyć filmowym bohaterom – uwierzyć w świat, w którym żyją, i zobaczyć w zlepku scen i sekwencji opowieść trwającą wiele dni, miesięcy czy lat. Mój skrypt nie wyczerpuje, rzecz jasna, wszystkich zagadnień związanych z filmową narracją. To publikacja pomyślana przede wszystkim jako pomoc dla studentów uczestniczących w prowadzonym przeze mnie kursie akademickim oraz jako przyjazna w odbiorze popularnonaukowa lektura skierowana do Czytelników po prostu interesujących się kinem. Chciałabym Im pokazać najczęściej spotykane sposoby kształtowania filmowej opowieści, z nadzieją, że po lekturze tej publikacji spojrzą na filmy fabularne nieco uważniej. Że zobaczą w nich nie tylko „jakieś” historie, ale precyzyjne konstrukcje składające się z wielu warstw. Każda z nich musi być bowiem starannie przemyślana, zaplanowana i zrealizowana, żeby razem złożyły się na niezwykłą całość – film fabularny.

The reader of this book, page by page, will go deeper and deeper into the world of cinematic narratives, gradually learning to understand how they are structured. They will learn how it is possible that, in fact, with so little information, we are able to believe film characters – believe in the world they live in and see a story lasting many days, months or years in a conglomerate of scenes and sequences. Of course, my script does not cover all the issues related to the cinematic narrative. This publication is intended primarily as a textbook for students participating in my academic course and as a user­‑friendly popular science book addressed to the readers who are simply interested in cinema. I would like to show them the most common ways of shaping a film story, hoping that after reading this publication they will look at feature films a bit more carefully. That they will see not only ‘some’ stories in them, but also precise constructions consisting of many bricks and layers. Each of them must be carefully thought out, planned and implemented so that they can create an extraordinary whole – a feature film.

Dr Joanna Preizner